Oorlog – War
Oorlog,
‘t is koud en donker om ons heen,
het geluid van een harde knal gaat ons door merg en been.
Dan horen we allemaal stemmen,
veel gegil en geren, de paniek is niet te remmen.
Dan word er hard op het luik boven ons hoofd geklopt.
Iedereen zwijgt, houd z’n adem in tot het gebons stopt.
In het midden van de ruimte steekt iemand een kaars aan.
Hoelang zullen we met deze angst in deze kou nog door moeten gaan.
Een vrouw begint te huilen, haar man en haar kinderen leven niet meer.
Zomaar doodgeschoten, in koele bloede, door een man met een geweer.
Alleen maar omdat ze even buiten liepen,
en de kinders om hun moeder riepen.
Ach hoeveel levens gaat het nog kosten, hoelang gaat het nog duren,
kan er dan niemand ons een heel klein beetje vrede sturen?
Geschreven naar aanleiding van de golf oorlog door D.S. op 2 januari 1993
War,
Surrounded by cold and darkness
The sound of a loud noise goes right through us
A lot of voices all around,
Footsteps, screaming, such a frightning sound,
A knock on the hatch above our heads,
nobody speaks, hardly breaths, filled with dreads.
Someone lights a candle in the middle of the room,
How long we have to live with this fear, cold and doom?
A woman cries, her husband and children are dead.
Killed by a man with a gun, they where no threat
They just walked outside,
surching for there mother, who lost them out of sight
How much longer wil it last, how many lives will it take?
Can’t someone send us some peace for our sake?
Written on january 2 1993, during the Gulf war
